حرامبی ( هم افزایی) : قانون سخاوت حاکم بر کنیا است

این واژه واحد کنیا را پس از حاکمیت انگلیس متحد کرد ، ملت را در مسیر تعیین سرنوشت قرار داد و کنیا را برای همیشه تغییر داد.

یک سال پیش ، من در یک جمع آوری کمک مالی برای یک عروسی در یک محله ثروتمند نایروبی به نام لاوینگتون شرکت کردم. در گرمای شدید ظهر ، صدای خنده و هیجان در چادر شلوغ می پیچید. بسیاری از مهمانان فعالان محیط زیست و کارآفرینان جوان تازه فارغ التحصیل شده بودند که پول های زیادی را همراه خود داشتند و مشتاق کمک مردن به زوج نامزد نیازمند بودند. همین که در مکالمه آنها غرق شده بودم، استاد مراسم دو بار به میکروفون ضربه زد و پرسید ، "آیا این حرامبی را شروع می کنیم؟"

این کلمه در کیسوائلی ، زبان ملی کنیا به معنی "همه با هم جمع می شوند" است.

حرامبی یک سنت دیرینه کنیا است ، نوعی واقعه خودیاری است که عمیقا در قطب نمای اخلاقی کشور ریشه دارد. این کلمه در کیسوائلی ، زبان ملی کنیا به معنی "همه با هم جمع می شوند" است. این شعار رسمی ملت است ؛ روی نشان ملی این کشور ظاهر می شود. و این مفهومی از قرار دادن گروه قبل از فرد را در بر می گیرد. برای ما کنیایی ها ، یک حرامبی بیانگر یک قانون سخاوت نانوشته است و صرف نظر از طبقه ، گروه قومی ، جنسیت یا مذهب ، ما به هرکسی که نیازمند باشد کمک خواهیم کرد.

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

حرامبی فقط شعار رسمی کنیا نیست - بلکه به شکل گیری کشور پس از استعمار انگلیس کمک کرد .

به طور کلی ، یک حرامبی می تواند از یک رویداد جمع آوری کمک مالی گرفته تا حمایت عاطفی تا یک لطف ساده باشد. هرگاه فردی با یک آئین مهم گذر از زندگی یا واقعه زندگی - مانند عروسی ، فرصت تحصیلی ، بیماری جدی یا تشییع جنازه یکی از اقوام - روبرو شود و به کمک احتیاج داشته باشد ، با یکی از اعضای بزرگ خانواده یا رهبر قبیله تماس خواهد گرفت. این رهبر سپس جلسه ای را با بزرگان دیگر فراخوانی می کند و اگر مسئله به اندازه کافی مهم باشد که قدرت جامعه را تضمین کند ، آنها این مسئله را با خانواده ، دوستان و همکاران فرد در میان می گذارند و یک امر حرامبی را ترتیب می دهند. حاضران غالباً از پول ، خدمات یا حمایت عاطفی و جسمی کمک می کنند و در ازای آن هیچ انتظاری ندارند.

به گفته مورخ Njuxuna Ng’ethe در دانشگاه نایروبی ، ایده حرامبی از آنجا شکل گرفت که باربران سواحیلی برای بلند کردن چیزی سنگین نیاز به هم بستن داشتند. هر وقت یک نفر فریاد می زد "حرامبی!" ، باربران همزمان شی را با هم بلند می کردند. با این حال ، طبق گفته های عامیانه کنیا ، حرامبی هنگامی متولد شد که حدود 30،000 مهاجر هندی در دهه 1890 برای کمک به ساخت راه آهن کنیا - اوگاندا به دستور انگلیس ها به مومباسا آمدند. هندی ها هنگام کار در کنار کنیایی ها ، از خرگوش ، قدرت الهی خدا و آمبه ، الهه قدرت ، انرژی و شکست ناپذیری دعوت کردند. کارگران کنیا غالباً به آن پیوستند و به زودی این شعار ترکیبی هندی "خرگوش" (Hare) و "امبه" (Ambe) به یک دعوت متحد منحصر به فرد کنیا تبدیل شد.

حرامبی بیش از یک شعار بود ، این نماد وحدت کنیا ، میهن پرستی و از همه مهمتر آینده است.

هنگامی که اولین رئیس جمهور کنیا ، جومو کنیاتا ، در سخنرانی پیروزی روز انتخابات خود این مفهوم را برانگیخت ، این اصطلاح شهرت ملی یافت. کنیا تازه از حاکمیت انگلیس به استقلال رسیده بود و کنیایی ها مشتاق بودند کشور را به هم بکشند ، یک کشور جدید پس از استعمار بسازند و راهی به سوی تعیین سرنوشت خود بروند.

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

اولین رئیس جمهور کنیا ، جومو کنیاتا ، همه کنیایی ها را تشویق کرد که مفهوم حرامبی را بپذیرند .

کنیاتا به دریایی از طرفداران تشویق کننده اش گفت: "من پیشنهاد می کنم برای بیان حال و هوایی که می خواهیم ایجاد کنیم ، از کلمه کیسوائلی " حرامبی "استفاده کنیم. "این بدان معناست که" بگذارید همه ما با هم کار کنیم ".

ایده حرامبی چیز جدیدی نبود. به گفته پاتریک موستی ، مدرس تاریخ و تمدن جهان در دانشگاه استراتور نایروبی ، بسیاری از جوامع آفریقایی قبل از استعمار توسط فلسفه هایی اداره می شدند که هماهنگی و انسجام جامعه را تضمین می کردند. همه چیز مشترک بود و همه از منافع بزرگ محافظت می کردند. والدین ، اقدامات انضباطی و غذا به صورت مشترک بود.

رهبران اولیه کنیا باید به مشکلات جدی ملی ، از جمله فقر ، بیماری ، سطح کم سواد و کمبود زیرساخت ها رسیدگی می کردند. موستی معتقد است که حرامبی در مراحل اولیه توسعه کشور کلیدی بود. وی گفت: "حرامبی كنیایی ها را بسیج كرد." "آنها برای حل مشکلات مشترک خود عملاً ، از آن استفاده کردند."

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

قبل از حاکمیت انگلیس ، بیشتر کنیا توسط فلسفه هایی اداره می شد که در آنها منابع و کارها اغلب به اشتراک گذاشته می شد .

حرامبی چیزی فراتر از یک شعار بود ، این نماد وحدت کنیا ، میهن پرستی و از همه مهمتر آینده است. دومین رئیس جمهور کنیا ، دانیل آراپ موی ، در دوران ریاست جمهوری خود از 1978 تا 2002 مرتباً حرامبی را برمی انگیخت تا توده های مردم را جمع کند و بسیاری از طرح های بلند پروازانه دولت مانند ساخت مدارس ، تهیه شیر رایگان برای همه بچه های مدرسه ، کاشت درختان برای جلوگیری از جنگل زدایی و ساخت گابیون برای جلوگیری از فرسایش خاک را انجام دهد.

حرامبی فقط کنیا را متحول نکرد ، بلکه جهان را تغییر داد.

یک آهنگ محبوب در زمان حکومت موی نوعی حس ملی گرایی را القا می کرد ("همه با هم جمع می شوند ، همه با هم می کشند ... بیایید دولت را بسازیم ... شهروندان ، همه با هم جمع می شوند ، بیا با هم بکشیم "). و ، طبق مطالعه 1988 توسط AV Noreh در دانشگاه نایروبی ، کمک به خود حرامبی و جمع آوری کمک مالی که از طریق دهان به دهان و روزنامه های محلی پخش شد، باعث شد 55 میلیون دلار بین سالهای 1963 و 1988 برای تامین بودجه اولیه دولت جمع آوری شود. نوره نوشت: "این رقم نشان می دهد که جنبش در بهبود زندگی کنیایی ها چقدر حیاتی و اساسی است.

وانجری ندرو ، فعال و مدافع حقوق بشر مستقر در نایروبی ، گفت: "كنیاتا [حرامبی] را شروع كرد ، موی آن را كامل كرد."

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

در سراسر کنیا ، حرامبی به تحریک ابتکارات زیست محیطی در سراسر دولت کمک کرده است .

حرامبی فقط کنیا را متحول نکرد ، بلکه جهان را تغییر داد. همانطور که کنیا در آستانه استقلال بود ، وزیر برنامه ریزی و توسعه اقتصادی این کشور ، تام مبویا ، می خواست اعضای بیشتری از دولت جدید خود را به اندازه کافی برای حکومت پس از استعمار آماده کنند. بنابراین از سال 1959 تا 1963 ، او در کنار رئیس جمهور آمریكا جان اف كندی و فعال حقوق مدنی مارتین لوتر كینگ جونیور برای انتقال روح حرامبی به خارج از كشور كار كرد و برنامه Kennedy Airlift Program را ایجاد كرد: یك مجموعه بورس تحصیلی آموزشی برای روشن ترین ذهن كنیا در دانشكده های آمریكا. ایده این بود که دریافت کنندگان به کنیا برگردند تا به پیشرفت کشور و به همه کنیایی ها کمک کنند. به یادماندنی ترین ذینفعان می توان به دریافت کننده جایزه صلح نوبل و فعال اجتماعی و زیست محیطی وانگاری ماتای و اقتصاددان ارشد دولت باراک اوباما پدر پدر باراک اوباما رئیس جمهور اشاره کرد. بدون روحیه حرامبی بردن اوباما از دهکده کنگلو کنیا به دانشگاه هاوایی ، ایالات متحده اولین رئیس جمهور سیاه پوست خود را نداشت.

با این حال ، آنچه که به عنوان یک روش نوع دوستانه برای متحد کردن کشور آغاز می شود ، اغلب باعث فساد شده است ، با مقامات دولتی ای که بعضا برای خواسته های شخصی خود درخواست کمک می کنند و سعی در ایجاد حرامبی برای اجرای برنامه هایی که هزینه های آنها توسط اهداکننده ها پرداخت شده دارند. "[حرامبی] مسئولیت های دولت در قبال مراقبت از مردم را از بین برد.اجتماعات مختلفی را پیرامون پروژه های توسعه جمع کردند تا به صورت رایگان کار کنند. " رئیس جمهور و رهبران ما از این ایده سو استفاده کردند. رژیم های قبلی اصرار داشتند که حرامبی ها نشانه وطن پرستی است ، و مسئله این بود. "

در نتیجه ، لایحه ای در سال 2003 تصویب شد که استفاده از دفاتر خود برای درخواست یا اقدام به حرامبی را غیرقانونی میکرد و این نشان دهنده طلوع جدیدی برای شعار ملی کنیا است.

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

چاماس به كنیایی ها كمك كرده است تا مشاغل كوچكی ایجاد كنند ، در زمین سرمایه گذاری كنند و هزینه رویدادهای بزرگ در سطح جامعه را پرداخت كنند .

امروزه ، یکی از متداول ترین نمونه های حرامبی در عمل از طریق گروه هایی به نام chamas ، جوامع تعاونی است که پس انداز و سرمایه گذاری را جمع می کنند. این مجموعه ها اغلب توسط اعضای خانواده ، دوستان یا همکاران تشکیل می شوند و برای انجام همه کارها از پرداخت هزینه های اجتماعات بزرگ گرفته تا تشکیل مشاغل جدید تا سرمایه گذاری در زمین مورد استفاده قرار می گیرند. تخمین زده می شود که بیش از 65٪ کنیایی ها حداقل در 300،000 تا یک میلیون چماع تخمینی این کشور شرکت کنند و دارایی این گروه های پس انداز خرد 368 هزار میلیارد شیلینگ کنیا (2.64 میلیارد پوند) است.

"مردم دور هم جمع می شوند تا سرمایه جمع کنند. که به عنوان مشارکت شناخته می شود. ما این امر را در مهمترین بخشهای زندگی مانند آموزش ، بهداشت و حفظ محیط زیست شاهد هستیم "، عبدی کادیر کوروا ، مدیر ارشد فرهنگی در وزارت فرهنگ و میراث خارجه توضیح داد.

کوروا ازروی تجربه صحبت می کند. وی یکی از اعضای جامعه Rendille است ، قبیله ای دامپرور در شمال کنیا ، و برای پرداخت هزینه کارشناسی وی ، قبایل وی پول خود را جمع کردند و او را به دانشگاه کاتولیک آفریقای شرقی در نایروبی فرستادند.

آژانس هواپیمایی آیشم مجری مستقیم تور کنیا، قیمت تور کنیا، تور کنیا ارزان، تور حیات وحش کنیا، تور طبیعت گردی کنیا، تور نایروبی، تور کنیاتخصص ماست.

امروز ، حرامبی به شکل گیری شخصیت مدرن کنیا ادامه می دهد .

چاماس به رانندگی کنیا کمک کرده است تا بزرگترین اقتصاد در شرق آفریقا را به رخ بکشد. جالب توجه است که ، حرامبی باعث شده است که کنیا به افتخار دیگری دست یابد که بازدیدکنندگان ممکن است جذاب تر بدانند: سریعترین اینترنت آفریقای شرقی. در دهه های گذشته پس از ساخت هزاران مدرسه توسط رئیس جمهور موی ، كنیا روی اینترنت پرسرعت سرمایه گذاری كرد تا با ارتقا سطح تحصیلات شهروندان خود ، مأموریت خود را برای ارتقا سطح کشور افزایش دهد.

حرامبی در طول تاریخ از طریق رویدادهای حضوری انجام می شده است ، اما از زمان Covid-19 ، این جمع آوری کمک های مالی به صورت آنلاین منتقل شده است. به عنوان مثال ، یک گروه فیس بوکی به نام Buyer Beware که اعضای آن به حمایت از اهداف بشردوستانه کمک می کنند ، اخیراً یک کمپین به نام #supportahrd برای تأمین غذا کارگران خط مقدم مستقر در مناطق کم درآمد در طی همه گیری ، براه انداخته اند.

ما کنیایی ها مردمی بخشنده هستیم و سخاوت فقط در قلب ما نیست بلکه یک پیمان میهنی است که با ملت خود بسته ایم. "خدمات تلاش جدی ما ست" تعهدی است که در سرود ملی ما وعده داده شده است و از طریق حرامبی تحویل داده می شود. تقریباً 60 سال پس از استقلال کشور ، حرامبی ایده ای بسیار جذاب است که همچنان در قلب و ذهن همه کنیا شکوفا می شود.