تاریخ ایاصوفیه
ایاصوفیه )به ترکی Ayasofya) را میتوان به همراه کاخ Topkapi جزو بهترین و پربازدیدترین دیدنیهای استانبول دانست. ایاصوفیه یک کلیسا و موزه سابق است و به عنوان یکی از بزرگترین آثار معماری جهان و هشتمین عجایب جهان پذیرفته شده است. ایاصوفیه در سال 325 به عنوان کلیسا ساخته شد و در سال 537 بازسازی شد و پس از فتح استانبول در سال 1453 توسط فاتح سلطان محمت به مسجد تبدیل شد.
پس از اینکه دادگاه اداری ترکیه مورخ 1934 زمینهی استفاده از ایاصوفیه را به عنوان موزه تصویب کرد، از 10 ژوئیه سال 2020 به طور رسمی ایاصوفیه به عنوان یک مسجد و موزه فعالیت میکند.
هرگز از دیدن ایاصوفیه پشیمان نخواهید شد
ساختمان فعلی ایاصوفیه سومین ساختمان است و به دلیل حکمرانان شهر سبک معماری متفاوتی دارد.
دوره رومی و بیزانس
ایاصوفیه اولین بار در سال 325 به میل و درخواست امپراتور بزرگ کنستانتین برای انتقال پایتخت امپراتوری روم به استانبول ساخته شد.
پس از یک زلزله بزرگ در سال 360، ساخت و ساز توسط امپراتور کنستانتین احیاء شد و "کلیسای بزرگ (Megale Ekklesia ) " نامیده شد. تا دوره امپراتور بیزانس یوستینیانوس (527-565)، این ساختمان به دلیل شورشها و آتش سوزیهای بزرگ آسیبهای زیادی دید و بارها و بارها مرمت شد، و سرانجام در 5 سال با مدیریت معماران مشهور آنتمیوس (ترالس) و ایسیدوروس (میلتوس) به دستور امپراطور ژوستینیانوس بازسازی شد.
ایاصوفیه بزرگترین کلیسا بوده و توسط امپراتوری روم شرقی احداث شده است و به مدت 916 سال به عنوان کلیسا مورد استفاده قرار گرفته است، و همچنین مکانی که تاجگذاری آن امپراطورها بوده است، تا زمان تسخیر امپراتوری عثمانی در استانبول در سال 1453، توسط فاتح سلطان مهر .
دوره عثمانی
پس از فتح استانبول، فاتح سلطان مهمت کلیسا را به مسجد تبدیل کرد. ایاصوفیه از سال 482 به عنوان مسجد استفاده میشد. در زمان امپراتوری عثمانی، سلاطین به ایاصوفیه ارزش خاصی میدادند. تمام تلاشها برای محافظت و پایداری ایاصوفیه، نمادی برای فتح بوده است.
بنیاد مسجد ایاصوفیا توسط فاتح سلطان محمت تأسیس شد.
اولین مناره، منبر و محراب ایاصوفیه به دستور فاتح سلطان محمد ساخته شد، وی همچنین یک مدرسه و کتابخانه به مکانی که ساختمان در آن واقع شده اضافه کرد.
-) سلطان بیازیت دوم (1412-1514) یک محراب سنگ مرمر سفید و یک مناره در گوشه شمال شرقی اضافه کرد.
-) سلطان سلیمان باشکوه (1520-1566) دو چراغی را که از مجارستان به ایاصوفیه آورده بود، ارائه داد.
-) در دوره سلطان سلیم دوم (1574-1566)، ساختارهای نگهدارنده خارجی برای تقویت ایاصوفیه توسط معمار مشهور عثمانی، سنان اضافه و تقویت شد. سنان همچنین با تغذیه شکاف بین اسکلههای حامل گنبد ایاصوفیه و دیوارههای جانبی با طاقها گنبد را بسیار مقاوم ساخته است.
دوره جمهوری ترکیه
بعد از تأسیس جمهوری ترکیه، ایاصوفیه به دلیل کار مرمت بین سالهای 1930-1935 بسته شد.
در سال 1935، با دستور آتاتورک، بنیانگذار جمهوری ترکیه و تصمیم شورای وزیران، ایاصوفیه به موزه تبدیل شد.
ایاصوفیه در سال 1985 به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد.
بخشی از ایاصوفیه (به نام غرفه Hunkar ) برای اولین بار در اکتبر 2016 توسط ریاست امور مذهبی برای نماز گشایش یافت.
چه چیزهایی را باید در ایاصوفیه ببینید
مقبره سلطان، دبستان، آبنما، اتاق زمانبندی، چشمههای عمومی، منارهها، دکمهها، ساختمان خزانهداری Skevophylakion) )، صدقه.
در داخل کشور
این همانند قدم گذاشتن به دنیای مقدس مسیحیت و اسلام است که در یک آپسیس پوسته مانند و در زیر گنبدی چشمگیر ادغام شده، در فضایی مرموز و عرفانی و طیف وسیعی از آثار معماری و هنری مربوط به هزاران سال پیش، مانند موزاییکهای طلایی مسیحی و نقاشیهای دیواری رنگارنگ مربوط به دوران بیزانس. موزاییکهای ایاصوفیه صحنههای مسیحی را به تصویر می کشد.
موزاییکهای طلایی مسیحی که در بالا ذکر کردیم احتمالاً مربوط به قرن دهم است و یکی دیگر از مشهورترین آنها عیسی و مریم مقدس را به تصویر میکشد.
خواهید دید و تحسین خواهید کرد.
یک گنبد چشمگیر، موزاییک، صفحههای خوشنویسی، کاشی، محراب، مینبار، عشق سلطان، Muezzin’s Loge،
اومفالیون، کتابخانه سلطان محمود اول، بخشهای خصوصی Maksure") )"، مکعب مرمر، آرزو ستون، سنگ قبر فرمانده Enrico Dandolo ، کتاب مقدس وایکینگها، درهای ایاصوفیه.
ایاصوفیه به عنوان یکی از بزرگترین آثار معماری جهان اعلام شده و به عنوان هشتمین عجایب جهان پذیرفته میشود. این نامگذاری بیشتر به دلیل معماری منحصر به فرد خود بود که اولین بار در سال 325 میلادی ساخته شد، 2 بار فرو ریخت و 3 بار ساخته شد. این بزرگترین عبادتگاه جهان در سال 532 میلادی بود.
پس از فتح استانبول در سال 1453 در دوره امپراتوری عثمانی ایاصوفیه به مسجد تبدیل شد. در سال 1935 و فرمانی در 10 ژوئیه سال 2020 برای اعلام رسمی ایاصوفیه به عنوان یک مسجد به موزه تبدیل شد.