آتن شهری باستانی در قلب یونان

تاریخ آتن

آتن مهد تمدن غرب است و تاریخی پر حادثه و جذاب دارد. گذشته شهر را از زمان تأسیس تا زمانی که به قطب فرهنگی، اقتصادی و سیاسی یونان تبدیل شد، کشف کنید.

بنیاد و سلطنت

آتن از نام آتنا، الهه یونانی خرد و جنگ، و دختر زئوس نامگذاری شده است. داستان آتنا شباهت زیادی به داستان تأسیس یونان دارد.

اولین مهاجران در آتن از اقوام مختلف بودند که در چندین پادشاهی سازماندهی شده بودند. آنها خود را در نزدیکی صخره مستقر کردند که بعداً به آکروپلیس تبدیل شد.

طبق اساطیر یونانی، سکرپس که نیمی انسان و نیمی مار بود، آتن را تأسیس کرد و اولین پادشاه شد. در حدود قرن دهم قبل از میلاد، مهاجران دوازده شهر را تشکیل دادند که آتن همیشه بر آنها مسلط بود.

پادشاه افسانه ای تزئوس پس از تسلط بر رقیب اصلی خود، شهر الئوسیس، مسئول اتحاد شهرهای آتیکا تحت آتن بود. زمانی که شهرها متحد شدند، بازی های پاناتنایک به افتخار آتنا برگزار شد.

هنگامی که آتن توسط پادشاهان اداره می شد، پادشاه امور سیاسی و نظامی را هدایت می کرد و توسط آرئوپاگوس، دربار پادشاه، کمک می کرد.

آتن از شهری متحول شد که تحت سلطه سلطنت و سپس اشراف بود و سرانجام جای خود را به دموکراسی آتن داد.

از الیگارشی تا دموکراسی

در طول قرن هشتم، سلطنت با 9 آرکون، به معنای حاکم در یونانی جایگزین شد. اینها به عنوان حاکمان Eupatridae (اشراف آتن) انتخاب شدند.

ناآرامی اجتماعی اشراف را مجبور به دادن امتیاز برای بقیه مردم کرد. برای جلوگیری از سوء استفاده از قدرت، قوانین نوشته شد.

در سال 621 قبل از میلاد، دراکو اولین قانونگذار در یونان باستان بود که یک قانون مکتوب را وضع کرد که به عنوان نمونه ای از شدت مشهور می شد، اما در مقایسه با سیستم عدالت اولیه که قبلا وجود داشت، گام بزرگی بود.

سولون، یکی از هفت حکیم یونان، که به صداقت و میهن پرستی شهرت داشت، جایگزین دراکو شد. او امتیازات جدیدی به طبقات کارگر داد که جوانه اولین دموکراسی روی زمین تلقی می شد. سولون در سال 594 به عنوان آرکون انتخاب شد و اصلاحات بزرگی از جمله بخشش بدهی دهقانان، محدود کردن حق زندگی و مرگ پدر خانواده و تقسیم جمعیت به چهار گروه بر اساس درآمد و خدمت سربازی انجام داد. او همچنین بوول، شورایی متشکل از 400 یا 500 نفر و اککلسیا (مجمع) و هلیایا (دربار) را تشکیل داد.

پس از سولون خردمند، شورش‌های اجتماعی جدیدی روی داد که شهر را تکه تکه کرد تا اینکه Peisistratus به زور کنترل آتن را به دست گرفت، بنابراین او یک ظالم به حساب می‌آمد. جانشین او پسرانش شد که در مقایسه با پدرشان بسیار وحشیانه تر بودند و همین امر باعث ایجاد تفرقه بین آتنی ها شد. سرانجام، کلیستنس، رهبر جنبش دموکراتیک در سال 508 ق.م. به همه آزادگان تابعیت اعطا کرد و قانون اساسی آتن باستان را اصلاح کرد.

510 پ.م. را سال تولد دموکراسی آتن می دانند.

کلیستنس با 500 عضو که نماینده ده قبیله در آتن بودند سازماندهی مجدد کرد. آرئوپاگوس نیز با سه عضو و آرکونت با ده عضو اصلاح شد. اکلزیا نیز به طور قابل توجهی رشد کرد و متی ها را که خارجی های ساکن آتن و آزادگان بودند، در هم آمیخت.

کلیستنس به خاطر ایجاد شخصیت «طرد شده از نظر سیاسی» مشهور است. برای دفاع از دموکراسی در برابر استبداد، اکلزیا این قدرت را داشت که برای مدت معینی شهروندی را که به عنوان تهدیدی برای حاکمیت عمومی تلقی می‌شد، تبعید کند. هر شهروند حق رای مخفیانه را داشت که در آن نام شخص را روی یک سفال می نوشتند.

عصر طلایی و پریکلس

قرن پنجم قبل از میلاد همچنین به عنوان عصر طلایی آتن یا "عصر پریکلس" شناخته می شود. پریکلس یک رهبر سیاسی برجسته و مشهور بود که اصلاحات مهمی در دموکراسی انجام داد،. او هنرمندان و نویسندگان را تشویق کرد که آتن را ستایش کنند و بناها و بناهای زیبا را با پول متفقین سفارش داد. او همچنین به علم علاقه زیادی داشت و به توسعه آن دامن می زد. معابد و بناهای دیدنی باشکوهی در زمان حکومت او ساخته شد، از جمله معبد آتنا نایک، ارکتیون، و پارتنون (نماد آتن)، در آکروپولیس. در دوران طلایی آتن، 250000 نفر در این شهر زندگی می کردند.

قرن پنجم نیز به دلیل جنگ های یونان و ایران و جنگ پلوپونز (آتن و اسپارت) قابل توجه است.

در سال 499 قبل از میلاد، آتن درگیر یک سلسله نبرد با ایران به نام جنگ‌های یونان و ایران شد. ارتش آتن در سال 490 قبل از میلاد داریوش اول پادشاه ایران را شکست داد. در نبرد ماراتون به فرماندهی میلتیادس. سرباز فیلیپید در این نبرد به دلیل مسابقه دادن به آتن از پیروزی مشهور شد. این منجر به ایجاد مسابقه ماراتن شد.

در نبرد دوم، پسر داریوش اول، خشایارشا اول، به آتن حمله کرد و آکروپولیس را ویران کرد، اما یک بار دیگر در نبرد سالامیس در سال 480 شکست خورد.

در آن زمان آتن یک قدرت دریایی بود و از این قدرت برای تشکیل اتحادی استفاده کرد که هژمونی اسپارت را خنثی کرد. در این دوره پر رونق، رهبران سیاسی همیشه از خانواده های ثروتمند بودند.

آتن و ایران بار دیگر در سال 468 قبل از میلاد وارد جنگ شدند. در نبرد اوریمدون، ایران دوباره شکست خورد.

پس از پیروزی، آتن حتی قدرتمندتر شد و سلطه خود را بر سایر شهرهای یونان (به یونانی "polis") تحمیل کرد. این امر باعث نارضایتی بقیه شهرها شد و سرانجام شهر ساموس را در سال 440 به شورش کشاند و به دنبال آن تبس، مگارا و کورینث را به دست آورد. سرانجام اسپارت قدرتمند شورش کرد و این به جنگ پلوپونز (431 - 401 قبل از میلاد) منجر شد.

پس از سالها جنگ، آتن توسط اسپارت شکست خورد و با شیوع طاعون که با ازدحام بیش از حد شهر به وجود آمد، بیشتر ضعیف شد. یک سوم جمعیت، از جمله پریکلس، در اثر همه گیری کشته شدند.

پس از جنگ پلوپونز، دولت دموکراتیک آتن توسط یک الیگارشی به نفع اسپارت به نام سی ظالم تحت سلطه قرار گرفت، که تنها هشت سال تا احیای دموکراسی دوام آورد.

در طول جنگ کورنت (395 - 387 قبل از میلاد)، متحدان قبلی اسپارت در امتداد آتن علیه اسپارت جنگیدند و اتحادیه دوم آتن را تأسیس کردند. سپس آتن در کنار اسپارت به مقابله با تبس پرداخت.

در طول قرن چهارم، آتن دچار انحطاط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شد که در اثر جنگ ضعیف شده بود. بسیاری از شهروندان ثروت خود را از دست دادند و دولتمرد Eubulus تعطیلات عمومی جدیدی را برای دلجویی از مردم عادی ترتیب داد.

در این دوره، پادشاهی مقدونیه اهمیت بیشتری پیدا کرد و سرانجام در نبرد Chaeronea، آتن و سایر شهرهای یونان را شکست داد و استقلال آتن را منحل کرد.

آتن هلنیستی

اسکندر مقدونی جایگزین فیلیپ دوم مقدونیه شد و یکی از بزرگترین امپراتوری های جهان باستان را ایجاد کرد. پس از مرگ او، در سال 323 قبل از میلاد، و تا زمانی که جمهوری روم یونان را فتح کرد، به یونان هلنیستی معروف است. در این دوره، آتن کانون توجه هنرها و علوم بود.

آتن روم

آتن و بقیه شبه جزیره توسط روم در سال 146 قبل از میلاد فتح شد. در سال 88، آتن به نیروهای میتریدات ششم، پادشاه پونتوس پیوست و علیه روم شورش کرد، که باعث شد ارتش روم به دستور سولا، دولتمرد بی‌رحم رومی، شهر را غارت کند. آنها بناهای تاریخی متعددی را ویران کردند و هزاران شهروند را کشتند.

با وجود این، آتن همچنان مرکز فکری آن دوره بود و اگرچه رم اکنون کنترل شهر را در اختیار داشت، آتن یک شهر آزاد اعلام شد. در طول سه قرن بعد، این شهر پایتخت فرهنگی جهان بود و مردم را از سراسر جهان به مدارس خود جذب کرد.

آتن نیز مانند روم توسط بربرها مورد تهاجم قرار گرفت. سرانجام شهر در سال 396 توسط ویزیگوت ها غارت شد.

در سال 395 آتن تحت سلطه امپراتوری بیزانس درآمد.

در سال 529 ژوستینیانوس اول مدارس را تعطیل کرد و معابد به کلیسا تبدیل شدند. آتن مرکز شورش بت پرستان علیه مسیحیت بود و آخرین فرمانروای غیر مسیحی امپراتوری روم، جولیان مرتد، در آتن ساکن شد.

دوره قرون وسطی

زمانی که امپراتوری بیزانس مسیحی شد، آتن افول کرد. چندین قرن بعد، شهر توسط نورمن ها که سیسیل و جنوب ایتالیا را تسخیر کرده بودند غارت شد.

آتن در قرن یازدهم و دوازدهم رونق گرفت و بسیاری از کلیساهای بیزانسی در این دوره ساخته شدند. با این حال، در سال 1204، صلیبیون پس از اشغال امپراتوری بیزانس، آتن را فتح کردند و کمتر از دو قرن بعد، در سال 1456، توسط ترکان عثمانی اشغال شد. کلیساهای شهر به مساجد تبدیل شدند.

تاریخ مدرن

ونیزی ها آتن را در سال 1687 از امپراتوری عثمانی فتح کردند. در جریان درگیری برای کنترل شهر، پارتنون به طور تصادفی منفجر شد و به شدت آسیب دید. این ساختمان سپس توسط ونیزی ها غارت شد تا اینکه یک سال بعد عقب نشینی کردند و بار دیگر تحت سلطه ترکیه قرار گرفت.

این شهر از زمان شورش امپراتوری عثمانی در سال 1822 بسیار کاهش یافته است، اما بار دیگر به تصرف ترکان عثمانی درآمد. عثمانی ها سرانجام در سال 1833 آتن را ترک کردند.

در سال 1832، قدرت های بزرگ که توسط انگلستان، امپراتوری روسیه و فرانسه تشکیل شده بود، یک کشور مستقل یونان را تأسیس کردند. پادشاه منصوب پسر لودویگ دوم باواریا، اوتون پادشاه یونان بود. در 18 سپتامبر 1835، آتن به عنوان پایتخت کشور انتخاب شد و ساختمان های عمومی متعددی در این دوره ساخته شد.

پس از جنگ جهانی اول، یونان که توسط نخست وزیر الفتریوس کیریاکو اداره می شد، توسط برخی از متفقین غربی وعده قلمرو جدیدی در ترکیه عثمانی را دریافت کرد. این منجر به جنگ یونان و ترکیه بین سالهای 1919 و 1922 شد.

ترکها یونانیان را در اسمیرنا سرکوب کردند و در نتیجه یونانیان و ترکها تصمیم گرفتند جمعیت خود را مبادله کنند و هزاران یونانی ساکن ترکیه را مجبور کردند به یونان برگردند و پناهنده شوند و بالعکس. اکثر شهروندان یونانی به آتن بازگشتند و در شهر ویرانی ایجاد کردند.

در 25 مارس 1924، پس از یک گذشته آشفته، جمهوری اعلام شد. در سال 1936 یوانیس متاکساس تا زمان مرگش در سال 1941 دیکتاتور یونان شد.

اگرچه متاکساس برخی از آرمان های موسولینی را تحسین کرد، اما با شروع جنگ جهانی دوم بی طرف ماند. مدت کوتاهی پس از آن شهر توسط نیروهای ایتالیایی اشغال شد، اما توسط یونانی ها بیرون رانده شدند. در سال 1941، نیروهای آلمانی تا سال 1944 به یونان حمله کردند.

پس از جنگ جهانی دوم، بسیاری از جمعیت روستایی کشور به آتن نقل مکان کردند و شهر به سرعت رشد کرد.

در سال 1946، جنگ داخلی بین حامیان جناح چپ و دولت محافظه کار با حمایت بریتانیایی ها و آمریکایی ها در گرفت. در نهایت محافظه کاران پیروز شدند.

در سال 1967 چندین سرهنگ کودتا را سازماندهی کردند و دیکتاتوری را اجرا کردند که در سال 1974 پایان یافت.

در سال 1981 یونان به عضویت اتحادیه اروپا درآمد و در سال 2001 یورو را به عنوان واحد پول رسمی خود پذیرفت. عضویت و بازی های المپیک 2004 منجر به اصلاحات بزرگ در شهر و ساختمان های اصلی آن شد.

در حال حاضر این شهر قطب سیاسی، اقتصادی و فرهنگی یونان و یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری است.

جاذبه های گردشگری با رتبه برتر در آتن

اگر به دوران باستان کلاسیک علاقه دارید، آتن یک موزه در فضای باز مملو از مکان های باستان شناسی است. اینها اصلی ترین جاذبه های توریستی آتن هستند.

برترین بناهای تاریخی و جاذبه های گردشگری آتن یونان

آکروپلیس

آکروپولیس آتن که در زبان یونانی باستان به معنای "شهر مرتفع" است، تپه ای صخره ای در مرکز شهر است که معابد و دیگر ساختمان های مهم را در خود جای داده است.

پارتنون

پارتنون که در آکروپولیس آتن قرار دارد، یک معبد باشکوه است که به نماد آتن و یونان تبدیل شده است.

آگورا باستانی

آگورای باستانی آتن مرکز اجتماعی، سیاسی و تجاری این شهر در دوران یونان باستان بود.

میدان سینتاگما

میدان سینتاگما که در مرکز آتن قرار دارد، نه تنها در قلب پایتخت یونان قرار دارد، بلکه یک منطقه عمومی تاریخی مهم نیز به شمار می‌رود.

استادیوم پاناتنایک

استادیوم پاناتنایک در سال 144 پس از میلاد ساخته شد. در قرن نوزدهم، حفر و بازسازی شد. این کشور میزبان اولین المپیک معاصر در سال 1896 بود.

معبد المپیان زئوس

معبد زئوس المپیا که المپییون نیز نامیده می شود، معبدی باشکوه بود که بین قرن ششم قبل از میلاد و قرن دوم پس از میلاد ساخته شد.

تئاتر دیونیسوس

تئاتر دیونیسوس که در قرن ششم قبل از میلاد ساخته شد، بزرگترین تئاتر ساخته شده در آن زمان بود. گنجایش 17000 تماشاگر داشت.

اودئون هرودس آتیکوس

Odeon of Herodes Atticus به سفارش سناتور رومی هرودس آتیکوس، تئاتری چشمگیر است که در سال 161 پس از میلاد در آتن ساخته شد.

آگورا رومی

آگورا رومی میدان عمومی باستانی در آتن بود که در دوره روم ایجاد شد.

کرامئیکوس

Kerameikos، همچنین به عنوان Ceramicus شناخته می شود، منطقه ای در آتن است که زمانی به خاطر مغازه های سفال معروف بود و اکنون گورستان بزرگی را در خود جای داده است.

کتابخانه هادریان

کتابخانه هادریان زمانی ساختمانی باشکوه بود که برای نگهداری مجموعه وسیع پاپیروس متعلق به امپراتور روم هادریان ساخته شد.

آتن همچنین به جز موزه‌های معروف آن دارای محله‌های زیبا و معمولی برای کاوش است،.