برای سالها، منشأ گوانچها یک راز بود و برخی افراد گمان میکردند که آنها میتوانند از نوادگان ساکنان آتلانتیس باشند.
آب و هوای نیمه گرمسیری جزایر قناری ، آبهای نیلگون و مناظر آتشفشانی و بیابانی ماورایی باعث شد سال گذشته بیش از 15 میلیون نفر از مجمعالجزایر بازدید کنند. این جزایر جنوبی ترین منطقه اسپانیا در نظر گرفته می شوند و شرقی ترین نقطه آنها در 100 کیلومتری غرب مراکش قرار دارد. اما مدت ها قبل از ورود اولین مهاجران اسپانیایی به جزایر در دهه 1470، تمدن دیگری در آنجا رشد کرده بود : گوانچ ها.
منشا گوانچ ها مدت هاست که توسط باستان شناسان و مورخان مورد بحث و گمانه زنی بوده است. برخی معتقدند که آنها از نوادگان سلت ها یا شاید وایکینگ ها بودند. برخی دیگر معتقدند که آنها حتی می توانند از ساکنان افسانه ای آتلانتیس باشند. با این حال، مطالعهای در سال 2019 روی DNA مومیاییهای باستانی این جزایر نشان داد که آنها به احتمال زیاد بربرهایی از شمال آفریقا بودند که در حدود سال 100 بعد از میلاد یا حتی قبل از آن به آنجا رسیدند.
اینکه چگونه گوانچ ها دقیقاً به مجمع الجزایر رسیده اند هنوز مشخص نیست. مطابق با یک نظریه آنها با کشتی های کوچک از دریا عبور کرده و در جزایر Lanzarote و Fuerteventura فرود آمدند. و اگرچه تعداد مهاجران نیز یک راز باقی مانده است، مطالعات تخمین میزند که 14 زوج برای سکونت مجمعالجزایر کافی بودهاند.
مطالعات باستانشناسی نشان میدهد که گوانچها در یک جامعه قبیلهای سازماندهی شدهاند، جایی که رؤسای یا پادشاهان تقریباً مطلقاً حکومت میکنند. آنها به کشاورزی، شکار و جمع آوری متکی بودند و رژیم غذایی آنها شامل شیر، بز، گوشت خوک و میوه بوده است. آنها عمدتاً تونیکها و جلیقههای چرمی از پوست بز میپوشیدند و در غارها یا خانههای سنگی ساده زندگی میکردند.
آنها غارها را برای استفاده به عنوان سیلو و معابد تطبیق دادند. برخی از این سازهها تا به امروز حفظ شدهاند و نشاندهنده دانش نجومی پیچیده گوانچها هستند: سوراخهای روی دیوارههای غار اجازه میدادند تا نور خورشید در موقعیتهای خاصی در طول سالهای مختلف نفوذ کند و انقلابها و اعتدالها را مشخص کند.
یکی از قابل توجه ترین این سازه ها Risco Caído است، سکونتگاهی متشکل از 21 غار که بر روی یک توف آتشفشانی در ارتفاع حدود 100 متری بالای رودخانه Barraco Hondo در جزیره گران کاناریا حفاری شده اند. اعتقاد بر این است که این مکان به عنوان سیلو، معبد و مکانی برای رصدهای نجومی استفاده می شده است، با سوراخ هایی که به نور خورشید و مهتاب اجازه ورود به غارها و روشن کردن نقاشی های نمادین روی دیوارها را می داد. در سال 2019، Risco Caído اولین سایت میراث جهانی یونسکو در جزایر قناری اسپانیا شد.
ریشه های عجیب تمدن مرموز گوانچ