باستان‌شناسی زیرآب «با وجود دو دروازه آبی، دریای خزر و خلیج فارس و گستردگی سواحل در ایران لازم است کارهای گسترده‌ای در حوزه حفاظت از میراث فرهنگی زیرآب با بهره‌گیری از تجارب بین‌الملل انجام شود.»
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «حمیده چوبک»، رییس پژوهشکده باستان‌شناسی در حاشیه برگزاری کارگاه آموزشی «کنوانسیون حفاظت میراث فرهنگی زیرآب» از برگزاری نخستین کارگاه باستان‌شناسی آبی در بندر «کنگ» از یکم تا سوم آذر ماه خبر داد.
او با اشاره به اینکه این کارگاه توسط یونسکو و معاونت میراث فرهنگی با همکاری پژوهشکده باستان‌شناسی برگزار می‌شود، بیان کرد: اساتید باستان‌شناسی از انگلستان و دانمارک در این کارگاه به بیان مطالبی در خصوص شیوه‌های حفاظت زیر آب و قوانین و مقررات آن می‌پردازند .
چوبک با بیان اینکه کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب در سال ۲۰۰۱ در پاریس به تصویب یونسکو رسیده است، اظهارکرد: این کنوانسیون سال ۲۰۰۹ توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شد و از آن به بعد ایران فعالیت‌های خود را در زمینه حفظ آثار میراث فرهنگی زیر آب و شهرهای حاشیه رودخانه و دریاها آغاز کرد .
وی افزود: براساس این کنوانسیون، میراث‌فرهنگی فقط متعلق به زمین نیست و آثار باستانی مربوط به آب نیز باید جزو میراث فرهنگی به شمار آیند و مورد توجه قرار گیرند .
کاوش‌های غیر مجاز در آب‌ها و امکان ایجاد سایت‌موزه‌ها در زیر آب
او با اشاره به کاوش‌های غیرمجاز که در آب‌ها صورت می‌گیرد، بیان کرد: شناسایی این محوطه‌ها به منظور حفظ و حراست نیازمند سیستم‌های مستندنگاریِ علمی و پیشرفته است و در نتیجه‌ی فعالیت‌هایی که در این زمینه انجام می‌شود، این مناطق می‌توانند به سایت موزه‌های مجهز تبدیل شوند .
چوبک حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب را شامل کشتی‌های غرق‌شده، بندرگاه‌ها و سایت‌های باستانی زیر آب دانست و گفت: مراکز آموزشی استان‌های ساحلی باید برای آموزش‌های تخصصی مجهز باشند و لازم است که پایگاه‌های میراث‌فرهنگی در این زمینه شکل گیرند .
رییس پژوهشکده باستان شناسی با مهم دانستن همکاری‌های بین‌المللی در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب و اشاره به تجاربی که در قبرس، ترکیه و ایتالیا وجود دارند، بیان کرد: ما باید برای افزایش سطح آگاهی‌های‌مان در این حوزه از این تجارب استفاده کنیم .
او با اشاره به شکل‌گیری گروه باستان‌شناسی زیر آب در پژوهشکده باستان‌شناسی در سال ۱۳۷۰ گفت: با وجود دو دروازه آبی، دریای‌خزر و خلیج‌فارس و گستردگی سواحل در ایران باید کارهای گسترده‌ای در حوزه حفاظت از میراث فرهنگی زیرآب انجام شود .
براساس این گزارش، به دنبال تعریف «کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب» میراث فرهنگی زیرآب، همه نشانه‌های حضور بشری که دارای ماهیت فرهنگی، تاریخی یا باستان‌شناختی نهفته در اعماق آب‌ها باشد را در بر می‌گیرد.
بهره‌گیری از تجارب بین‌الملل در حفاظت از میراث فرهنگی زیر آب