پنج تئاتر برتر ایتالیا

ما می‌خواهیم زیبایی و هنر را از طریق شناساندن پنج تئاتر معروف و جذاب ایتالیا به شما معرفی کنیم: Teatro Massimo در پالرمو، Teatro San Carlo در ناپل، Teatro dell'Opera در رم، Teatro La Fenice در ونیز و Teatro La Scala در میلان، همه این تئاترها نشان می‌دهند که موسیقی و هنر همیشه در ایتالیا چقدر اهمیت داشته است.

تئاتر ماسیمو در پالرمو

آژانس هواپیمایی آیشم متخصص و مجری مستقیم تور اروپا،تور ایتالیا، تور میلان، تور روم، تور رم، تور ونیز، ویزای شنگن

تئاتر ماسیمو در پالرمو بزرگترین خانه اپرای ایتالیا و یکی از مهمترین تئاترهای جهان است. هنگام افتتاح، پس از پاریس و وین با 7739 متر مربع مساحت، سومین شهر بزرگ اروپا بود. در سال 1897 با فیلم Falstaff جوزپه وردی به سرپرستی لئوپولدو موگنونه افتتاح شد. معماری تأثیرگذار آن به سبک یونانی-رومی است و اثر معمار گیوان باتیستا فیلیپو باسیل و پسرش ارنستو است که پس از مرگ وی جانشین او شدند. ورودی آن با راه ‌پله‌ای عظیم شروع می‌شود و دو شیر برنزی در دو طرف آن قرار دارد. در انتهای راه پله، یک پرووناوس با شش ستون کورینتی با کلمات "هنر مردم را تجدید می‌کند و زندگی آنها را آشکار می کند. استقبال از صحنه‌ها بیهوده است، جایی که هدف آن آماده سازی آینده نیست" ، از تماشاگر استقبال می‌کند. تئاترو ماسیمو نه تنها یک مرکز تولید مهم است بلکه یک اثر تاریخی است که می‌توان از آن بازدید کرد. این بازدید به شما امکان می دهد اتاق Pompeian و Room of the Coats of Arms و همچنین Foyer را کشف کنید. می‌توانید ببینید و تحسین کنید که هر دکوراسیون چقدر دقیق است، تکرار ستون‌ها، پنجره‌ها و طاق‌هاست. بالای ساختمان گنبدی عظیم نیمکره‌ای با قطر 28.73 متر قرار دارد. در پروژه اولیه، سالن، شامل جعبه‌ها و گالری، می تواند تا 3000 تماشاگر را در خود جای دهد، اما بعدها طبق مقررات به 1247 نفر تبدیل شد. شکل سالن شبیه نعل اسب است و از آکوستیک کاملی برخوردار است. دارای یک ویژگی خاص است، سقف متحرک، ساخته شده از تابلوهای چوبی با نقاشی دیواری است که با باز شدن رو به بالا قابل تنظیم است و امکان تهویه سالن را فراهم می‌کند. "چرخ نمادین" که پیروزی موسیقی را به تصویر می‌کشد توسط لوئیجی دی جیووانی با طراحی روکو لنتینی خلق شد.

تئاتر سن کارلو در ناپل

آژانس هواپیمایی آیشم متخصص و مجری مستقیم تور اروپا،تور ایتالیا، تور میلان، تور روم، تور رم، تور ونیز، ویزای شنگن

تئاتر سن کارلو در سال 1737 در ناپل تأسیس شد و بنابراین قدیمی‌ترین خانه اپرا در جهان است و در کنار میدان پلبیسیتو، قلب تپنده شهر ناپولیتن قرار دارد. چارلز سوم بوربون دستور ساخت آن را داد و در سال 1737 افتتاح شد. کار بر روی این تئاتر باشکوه به معمار جیووانی آنتونیو مدرانو سپرده شد. در سال 1809 معمار آنتونیو نیکولینی مراقبت از بازسازی آن را بر عهده گرفت، اول از همه نما را به سبک نئوکلاسیک تغییر داد و به تئاتر دلالت‌های معمول یک معبد را داد. در سال 1816 بر اثر یک آتش سوزی سالن تئاتر از بین رفت و تنها دیوارهای اطراف آن سالم ماند. تنها در نه ماه، آنتونیو نیکولینی تئاتر را بازسازی کرد که با طرح نعل اسبی، پنج طبقه و یک گالری و همچنین یک طبقه بزرگ سلطنتی که به طرح قبلی وفادار مانده بود. در مرکز سقف نقاشی آپولو قرار دارد که بزرگترین شاعران جهان را به مینروا معرفی می‌کند، که توسط برادران کامارانو نقاشی شده است. بزرگترین نوازندگان و رهبران که در این تئاتر بزرگ میزبان باله‌های زیادی نیز بوده است، اجرا کرده‌اند. در سال 1812، قدیمی‌ترین مدرسه باله ایتالیا در سان کارلو تأسیس شد. پس از جنگ جهانی دوم، تئاتر سان کارلو اولین تئاتر در ایتالیا بود که دوباره بازگشایی شد و بار دیگر رکورددار شد. تئاتر سن کارلو نیز توسط یونسکو در فهرست آثار میراث جهانی ثبت شده است.

تئاتر اپرا در رم

تئاتر اپرا در رم شاید تئاتری باشد که بیشترین مدرنیزاسیون را در قرن بیستم تجربه کرده است، به ویژه در نمای آن. این دومنیکو کوستانزی بود که این تئاتر را می‌خواست و در واقع تئاتر نام او را بر خود داشت تا اینکه توسط فرماندار روم خریداری شد. کوستانزی این اثر را به معمار آشیل اسفندرینی سپرد، که بین سال‌های 1874 تا 1880 آن را به سبک نئونسانس ساخت و توجه زیادی به آکوستیک داشت. در 27 نوامبر 1980 با اپرای Semiramide روسینی افتتاح شد. این تئاتر در ابتدا دارای سه طبقه، یک آمفی تئاتر و یک گالری بود که همه آنها گنبدی نقاشی شده توسط Annibale Brugnoli داشت. در سال 1926 شهرداری رم آن را خریداری کرد و کار بازسازی به معمار مارچلو پیاسنتینی سپرده شد، که یک طبقه افزایش داد و یک لوستر کریستالی فوق‌العاده بزرگ را در اروپا نصب کرد. هنگامی که جمهوری به قدرت رسید، پیاچنتینی دوباره مرمت نما را به عهده گرفت، به ویژه، به سبک قرن بیستم. با گذشت سال‌ها، خانه اپرا با جانشینی هنرمندان مشهور جهان مانند کاروزو، گیگلی، ماریا کالاس، دومینگو و پاواروتی، اعتبار بین‌المللی کسب کرد. امروزه خانه اپرای رم دارای 1650 صندلی است.

ونزیا: تئاتر لا فنیس

آژانس هواپیمایی آیشم متخصص و مجری مستقیم تور اروپا،تور ایتالیا، تور میلان، تور روم، تور رم، تور ونیز، ویزای شنگن

تئاتر La Fenice در ونیز است و چندین بار به معنای واقعی کلمه از خاکستر برخاسته است. اولین بار در 16 مه 1972 به مناسبت Festa della Sensa افتتاح شد. La Fenice یکی از مشهورترین تئاترهای جهان است زیرا محل نمایش اولین هنرمندان مانند روسینی، بلینی، وردی، استراوینسکی، کاگل، گوارنیری، پروکو بوده و هست. همان‌طور که در بالا ذکر شد، این تئاتر دو بار دچار آتش سوزی فاجعه بار شده است، اما در هر دو مورد زیباتر از قبل بازسازی شده است. این تئاتر توسط Gian Antonio Selva طراحی شد، اما پس از آتش سوزی 1836 معماران Tommaso و Gian Battista Meduna آن را با اقتباس از پروژه اصلی بازسازی کردند. La Fenice در سال 1996 دچار آتش سوزی فاجعه بار دیگری شد، اما بار دیگر به همان شکل بازسازی شد و در سال 2003 برای سومین بار به صورت زنده در تلویزیون با حضور رئیس جمهور و توسط Maestro Riccardo Muti هدایت شد. نمای نئوکلاسیک دارای پرووناوس با چهار ستون Corinthian است که در بالای آن یک نرده قرار دارد. در طاقچه‌ها رقص و موسیقی و در مرکز ققنوس مجسمه سازی شده است. سالن تئاتر با ظرفیت 1500 تماشاگر با گچ بری، نقاشی و تراش‌های طلا تزئین شده است. در داخل تئاتر یک نمایشگاه دائمی به ماریا کالاس و سال‌هایی که وی در ونیز زندگی کرده اختصاص دارد.

تئاتر آلا اسکالا در میلان

آژانس هواپیمایی آیشم متخصص و مجری مستقیم تور اروپا،تور ایتالیا، تور میلان، تور روم، تور رم، تور ونیز، ویزای شنگن

تئاتر آلا اسکالای میلان یکی از بزرگترین و معتبرترین تئاتر ایتالیا است. در 3 اوت 1778 با اپرای "L'Europa" اثر آنتونیو سالیری افتتاح شد. این بنا به دستور ملکه ماریا ترزا اتریش توسط معمار نئوکلاسیک جوزپه پیرمارینی بر روی خرابه‌های تئاتر دوکال و کلیسای سانتا ماریا آلا اسکالا ساخته شد و برای ساخت تئاتر تخریب شد. شکل سالن شبیه نعل اسبی است و با تزئینات نئوکلاسیک مزین شده است. برای اطمینان از آکوستیک بهتر، یک طاق چوبی تقریباً مانند یک تخته صدایی طبیعی انتخاب شد. در بالای پروسنیوم یک ساعت قرار دارد که ساعت و دقیقه را توسط دو چهره زن در نقش برجسته نشان می‌دهد. از سال 1812، با روسینی و بسیاری از اسامی معتبر دیگر، تئاتر آلا اسکالا به خانه ملودرام و سپس باله تبدیل شد. در 16 اوت 1943، بمباران میلان را هدف قرار داد و سقف، طاق و دیگر مناطق تئاتر را تخریب کرد. بلافاصله بازسازی انجام شد، از جمله نصب نسخه‌ای از لوستر باشکوه قرن نوزدهمی که تخریب شد و از طاق آویزان است و دارای 383 لامپ است. امروزه رنگ‌های غالب عمدتاً از طلا و عاج هستند. یک سیستم پیچیده از راه پله‌ها با چندین پرواز، معروف به "پله‌های پلکانی"، سرسرا را با راهروهای منتهی به جعبه ها متصل می‌کند. در سال 2000 ، طرح اولیه پیرمارینی توسط معمار سوئیسی ماریو بوتا تمدید شد و امروزه نیز انجام شده است، سطح جعبه و گالری با 2030 تماشاگر.